Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΑΡΩΝΙΔΑΣ

ΜΕΡΟΣ 1ο: ΕΔΩ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΕΚΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η… ΠΛΑΤΕΙΑ;

Ακούμε και διαβάζουμε τελευταία όλους τους διεκδικητές του Δήμου Σαρωνικού να «δεσμεύονται» για τη δημιουργία σχολικών υποδομών. Η συνθηματολογία και τα παχιά λόγια είναι πολύ εύκολα, όταν το θέμα προσφέρεται για ψηφοθηρία, όμως τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Μια σύντομη λοιπόν αναδρομή στη δημιουργία των «σχολικών υποδομών» της Σαρωνίδας θα αποκαλύψει ότι η τενεκεδούπολη που τολμούν να αποκαλούν «σχολείο» αποτέλεσε όχημα για την απώλεια ή τον κίνδυνο απώλειας πολλών στρεμμάτων κοινόχρηστων χώρων. Συγκεκριμένα:

1) Έκταση 5 στρεμμάτων κοντά στην εκκλησία: Παρ’ όλο που είναι τμήμα δασικής, εντός σχεδίου, έκτασης (άλσους), το 1984 παραχωρήθηκε στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (Ο.Σ.Κ.) από το τότε Κοινοτικό Συμβούλιο (απόφαση 38/1984, Υποθηκοφυλακείο Κερατέας τόμος 276/αριθμός 44). Στη συνέχεια προωθήθηκε η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για να χαρακτηριστεί σαν «σχολικός χώρος» που όμως απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Επικρατείας (Πρακτικό Επεξεργασίας 41/1993), ακριβώς διότι επιχειρήθηκε μείωση και όχι αναδιάταξη κοινόχρηστου χώρου. Έκτοτε, κανένας δεν ανακάλεσε τη δωρεά και η έκταση παραμένει στην κυριότητα του Ο.Σ.Κ.!

2) Οικοδομικό Τετράγωνο 142 (Κέας-Αρμονίας-Αίγλης): Χαρακτηρίστηκε κοινόχρηστος χώρος με την τροποποίηση του 1972 (ΦΕΚ 86Δ/1972) για να αντισταθμιστεί η μείωση κοινόχρηστου χώρου λόγω ανέγερσης της εκκλησίας. Το 1991, το τότε Κοινοτικό Συμβούλιο (Πετρόπουλος, Μπίστικα κ.ά.) ανακάτεψε το Ο.Τ. 142 με τα «5 στρέμματα» και την υπόθεση του σχολείου, παρ’ όλο που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους: «Το Συμβούλιο (…) ομόφωνα τροποποιεί το ρυμοτομικό σχέδιο (Κ.Χ.) Σαρωνίδος στα Ο.Τ. 142Α – 142Β και 142 και χαρακτηρίζει τον παραχωρηθέντα από την Κοινότητά μας στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων χώρο των 5000 μ2 με την 38/84 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου στην περιοχή Ανατολικά της Εκκλησίας και στην οδό Κέας απέναντι από τα Ο.Τ. 6 – 22 και 23 (…) σα χώρο σχολικό». (απόφαση 88/1991). Ποια ήταν η κατάληξη; Σχολείο μπορεί να μην έγινε, όμως το Ο.Τ. 142 έγινε τελικά οικοδομήσιμο (ΦΕΚ 743Δ/1998).

3) Οικοδομικό τετράγωνο 49Α: Εκεί στεγάζονται σήμερα το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Χαρακτηρίστηκε σαν χώρος πλατείας το 1966 (ΦΕΚ 40Δ/1966), στη θέση της πλατείας που στο αρχικό σχέδιο πόλης προβλεπόταν στο (ευρισκόμενο ακριβώς απέναντι) Ο.Τ. 51. Το γεγονός αυτό ουδόλως εμπόδισε το ως άνω Κοινοτικό Συμβούλιο (Πετρόπουλος, Μπίστικα κ.ά.) να παραχωρήσει, το 1994, και αυτή την έκταση στον Ο.Σ.Κ., με το αιτιολογικό της «πρόχειρης λύσης» και της «τοποθέτησης δύο (2) λυομένων αιθουσών διδασκαλίας» (απόφαση 29/1994, Υποθηκοφυλακείο Κερατέας τόμος 376/αριθμός 286).

4) Οικοδομικό τετράγωνο 121: Είναι το οικοδομικό τετράγωνο στο οποίο έχουν γίνει «τα γήπεδα». Ένα μικρό μόνο μέρος του είναι οικοδομήσιμο, ενώ το υπόλοιπο είναι κοινόχρηστοι χώροι («Παιδική Χαρά», «Χώρος Αθλοπαιδειών», «Υπαίθριο θέατρο», «Πεζόδρομοι», «Χώρος Αθλητικών εγκαταστάσεων», ΦΕΚ 28Δ/2004 και 808Δ/2005). Η σημερινή Κοινοτική Αρχή, για να μην υστερήσει στο προσφιλές άθλημα της παραχώρησης κοινόχρηστων χώρων στον Ο.Σ.Κ., ανακοίνωσε την πρόθεσή της να γίνει το σχολείο σε 7,5 στρέμματα του Ο.Τ. 121 που, όπως προκύπτει από σχετικά έγγραφα (4046/2008 της Κοινότητας, ΕΓ32-Τ1/28231/2009 του ΟΣΚ), περιλαμβάνουν όχι μόνο το οικοδομήσιμο κομμάτι, αλλά και μεγάλο τμήμα του κοινόχρηστου χώρου.

Θα μπορούσε κανείς να πει: «Εντάξει, έγιναν λάθη αλλά, τουλάχιστον, είχαν καλή πρόθεση». Όμως, πρόκειται πράγματι για «λάθη»; Πρώτα-πρώτα, αυτή η γελοιότητα, η μία Κοινοτική Αρχή να λέει «εδώ θα γίνει το σχολείο» και να χαρίζει στον Ο.Σ.Κ. ένα δάσος, η επόμενη να λέει «όχι, εκεί θα γίνει» και να χαρίζει μια πλατεία, η μεθεπόμενη να χαρίζει ένα αθλητικό κέντρο κ.ο.κ. είναι απλώς «λάθος»; Αν είναι έτσι, ελπίζουμε ο μελλοντικός Δήμαρχος Σαρωνικού να μην κάνει «λάθος» και παραχωρήσει στον Ο.Σ.Κ. την κεντρική πλατεία, μια που δεν έχει απομείνει τίποτα άλλο. Δεύτερον, υπάρχει και η πεισματάρα πραγματικότητα:

α) Εκείνα τα έρμα τα «5 στρέμματα πλησίον της εκκλησίας», γιατί δεν φροντίζουν να τα πάρουμε πίσω, μια και δεν θα γίνει εκεί το σχολείο; Η απάντηση του κ. Πέγκα σε σχετική ερώτηση του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων: «Τι σε πειράζει; Δέντρα είναι», μόνο σαν κακόγουστο ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί.

β) Για το Ο.Τ. 49Α, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα: Αντί να το αφήσουν ήσυχο, μέχρι να γίνει το σχολείο κάπου αλλού, αποφάσισαν, το 2008, εν μέσω της γνωστής σε όλους μας φημολογίας ότι «χάθηκαν οι τίτλοι της Κοινότητας» (σαν να ήταν ποτέ δυνατό να υπάρχουν τίτλοι για την Πλατεία Συντάγματος, ας πούμε), να διεκδικήσουν την κυριότητα με χρησικτησία (!) για να το ξαναδωρίσουν (!!) στον Ο.Σ.Κ (απόφαση 141/2008).

γ) Τον Ιούνιο του 2010, το Κοινοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να χαρακτηρίσει το Ο.Τ. 121 σαν «σχολικό χώρο». Διαβάζοντας την απόφαση αυτή (121/2010), μένει κανείς άναυδος. Τίτλος: «Χαρακτηρισμός Ο.Τ. 121 εκτάσεως 4.470 τ.μ. ως σχολικού». Κείμενο: «το Συμβούλιο (…) ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ εγκρίνει το χαρακτηρισμό του Ο.Τ. 121, ιδιοκτησίας της Κοινότητας ως σχολικού». Μπα! Τι λέτε ρε παιδιά; Ώστε είχε η Κοινότητα στην ιδιοκτησία της 4,5 στρέμματα, οικοδομήσιμα και κατάλληλα για σχολείο και, παρ’ όλα αυτά, χάριζε στον Ο.Σ.Κ. τον έναν κοινόχρηστο μετά τον άλλο; Εσείς πότε το ανακαλύψατε; πριν τη «χρησικτησία» ή μετά;

δ) Οι κοινόχρηστοι χώροι δεν αποτελούν ιδιοκτησία κανενός, ούτε καν της Κοινότητας και δε νοούνται δωρεές και χρησικτησίες. Αν όμως αποχαρακτηριστούν, τότε και τα «5 στρέμματα», και το «49Α», και το «121», τότε θα περιέλθουν, είτε στον Συνεταιρισμό, ο οποίος είναι ο αρχικός ιδιοκτήτης όλης σχεδόν της Σαρωνίδας (των εκτάσεων αυτών μη εξαιρουμένων) και θα έχει κάθε δικαίωμα να τα διαθέσει όπως θέλει, είτε στον  Ο.Σ.Κ., που επίσης έχει δικαίωμα να εκποιεί εκτάσεις που του ανήκουν. Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιας εύνοιας και αν θα τύχουν, σε οποιαδήποτε από τις δυο περιπτώσεις, όσοι προσέφεραν τις καλές τους υπηρεσίες, το βέβαιο όμως είναι ότι, αν δεν κινητοποιηθούμε, οι ελεύθεροι χώροι της Σαρωνίδας θα γίνουν, αργά ή γρήγορα, τσιμέντο.

ε) Βέβαια, «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», όπως λέμε. Αν γίνονταν τα πράγματα σωστά, δεν θα μπορούσε ο ένας Κοινοτάρχης να φυτεύει δυο τσίγκινες αίθουσες σε μια πλατεία και να λέει με νόημα στους γονείς: «Σας  έφτιαξα σχολείο», ούτε ο επόμενος να φυτεύει δύο ακόμα και να λέει: «Σας επέκτεινα το σχολείο».

Κλείνοντας (προσωρινά), οφείλουμε να συγχαρούμε τον κ. Φιλίππου και την κα Χριστοφάκη για την επιλογή των συνεργατών τους. Προφανώς αποβλέπουν να αξιοποιήσουν τις ικανότητες του κ. Πέγκα, της κας Μπίστικα, της κας Κόκκοτα και των «άλλων των παιδιών» στη «δημιουργία σχολικών υποδομών». Βέβαια, ο λαός μας λέει: «δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι».

Γιώργος Κωλέττης
Τάνια Γαλανοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου