ΟΤΑΝ Η ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ …

Αγαπητοί φίλοι, είχα την ευκαιρία να παρίσταμαι στην περιβόητη συγκέντρωση των Δ.Σ. των Συλλόγων Γονέων του Δήμου Σαρωνικού, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 11/04/2011 στο κτίριο του Β΄ Δημοτικού Αναβύσσου. Είναι γεγονός, ότι όποιος δεν παρευρέθηκε στην σχεδόν 5ωρη συνεδρίαση, δεν μπορεί να καταλάβει και πόσο μάλλον να δικαιολογήσει τις αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν, τόσο για το περιεχόμενο της συζήτησης, όσο και για τις απαράδεκτες διαδικασίες «ψηφοφορίας» που ακολούθησαν.

Είμαι γραμματέας του Συλλόγου Γονέων του Λυκείου Αναβύσσου και τόσο εγώ όσο και τα άλλα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, σεβόμενοι πλήρως το ρόλο μας, ενεργούμε ως εντολοδόχοι των γονέων και όχι ως εντολείς τους! Για την ιστορία λοιπόν, η Γενική μας Συνέλευση (στις 18/2/2011), αποφάσισε να εγκρίνει τη συμμετοχή του Συλλόγου μας στην υπό ίδρυση Ένωση Γονέων, καθώς και το καταστατικό της Ένωσης, σε νέα συνεδρίαση, όταν αυτό θα έχει λάβει την τελική του μορφή και ελεγχθεί ως προς τη νομιμότητά του.

Επομένως, κανένα μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας δεν είχε την εξουσιοδότηση να υπογράψει το καταστατικό της Ένωσης, πόσο μάλλον μετά τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε.

Για να γίνει κατανοητή η αναφορά μου αυτή, θα κάνω πρώτα μια σύντομη αναδρομή σε όσα έχουν συμβεί ως τώρα.

α) Στις 18/2/2011 δόθηκε από τη συντακτική ομάδα, σε όλους τους Συλλόγους της περιοχής ένα πρώτο σχέδιο καταστατικού.

β) Η συνεδρίαση για τη συζήτηση του σχεδίου αυτού έγινε στις 22/2/2011, όπου και εκφράστηκαν πολλές παρατηρήσεις, και ως προς την ουσία και ως προς το τυπικό του καταστατικού αυτού. Συμφωνήθηκε τελικώς, οι Σύλλογοι να αποστείλουν τις παρατηρήσεις τους στην συντακτική ομάδα.

γ) Η συντακτική ομάδα από την πλευρά της, ανέλαβε την περαιτέρω επεξεργασία του κειμένου, ώστε να ενσωματωθούν οι όποιες παρατηρήσεις. Επίσης, ανέλαβε να ζητήσει νομική συμβουλή ως προς το τυπικό μέρος, προκειμένου να αποκλειστεί η περίπτωση ακύρωσης του καταστατικού από το Πρωτοδικείο (περίπτωση όχι μόνο χρονοβόρα, αλλά και δαπανηρή).

δ) Στις 5/4/2011, η συντακτική ομάδα απέστειλε στους Συλλόγους το νέο σχέδιο καταστατικού, το οποίο όχι μόνο δεν ενσωμάτωνε τις παρατηρήσεις των Συλλόγων, αλλά ήταν εντελώς διαφορετικό ως προς τη φιλοσοφία, τους σκοπούς της Ένωσης και την εκλογική διαδικασία!

ε) Η συζήτηση πάνω στο σχέδιο αυτό, ορίστηκε στις 11/4/2011. Στην  περιβόητη αυτή συνεδρίαση, ασκήθηκε έντονη πίεση στους εκπροσώπους των Συλλόγων να ψηφίσουν το καταστατικό, παρ’ όλο που δεν είχε ακόμα ελεγχθεί από νομικό σύμβουλο. Εκτός από αυτό το τυπικό κώλυμα όμως, υπήρχε και άλλο, ουσιαστικό:  όπως έχω ήδη αναφέρει, όσον αφορά τον Σύλλογο Γονέων του Λυκείου Αναβύσσου, τουλάχιστον, το Δ.Σ. έπρεπε να περιμένει την εξουσιοδότηση της Γενικής Συνέλευσης. Θέλω να πιστεύω ότι η συντακτική ομάδα αναγνωρίζει στους γονείς – μέλη των Συλλόγων το δικαίωμα να ενημερώνονται και να εκφέρουν άποψη, και δεν θεωρεί ότι άλλοι πρέπει να αποφασίζουν αντ’ αυτών.

Αν μετά απ’ όλα αυτά, αναρωτηθεί κανείς «προς τι η τόση βιασύνη;» θα έχει χτυπήσει στην καρδιά του προβλήματος!

Από τους αναγραφόμενους σκοπούς και μέσα της υπό ίδρυση Ένωσης Γονέων, διαφαίνεται μία άλλη φιλοσοφία και θεώρηση για το ρόλο των Συλλόγων Γονέων. Δημιουργείται η νομική βάση για την αλλοίωση του χαρακτήρα τους και την ενσωμάτωσή τους σε ένα πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων σε ανταποδοτική και εμπορευματοποιημένη βάση. Πουθενά σε όλο το κείμενο δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά στη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία (κατόπιν επιμονής κάποιων, τελικά μπήκε μια απλή, διακοσμητική αναφορά). Ούτε λόγος βέβαια για διεκδίκηση και αγώνα…

Ας δούμε λοιπόν τα επίμαχα άρθρα του νέου καταστατικού:

Στο άρθρο 2 παράγραφος 2.3, διαβάζουμε ότι μεταξύ των σκοπών της Ένωσης είναι και «η υλική προσπάθεια και συμβολή, για την ύπαρξη του αναγκαίου διδακτικού προσωπικού στα σχολεία, για την καλύτερη εμφάνιση των διδακτηρίων καθώς και για την προμήθεια, τη διατήρηση και τον εμπλουτισμό των απαραίτητων εποπτικών υλικών και των μέσων διδασκαλίας».

Διαφωτιστικότατο μάλιστα ήταν το παράδειγμα που μας έφερε σαν «επεξήγηση» των παραπάνω, παριστάμενο μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Γονέων (το όνομα στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου): σε περίπτωση έλλειψης διδακτικού προσωπικού (π.χ. καθηγητή Αγγλικών), αντί να διεκδικούμε τον αυτονόητο έως τώρα διορισμό του, θα ζητάμε από το Υπουργείο να μας στείλει καθηγητή, τον οποίο θα αναλαμβάνουμε να πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι! Υποθέτω ότι κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να κάνουμε και για τα υπόλοιπα που αναφέρονται στο άρθρο…

Στο άρθρο 3, ως μέσα επίτευξης των στόχων της Ένωσης, αναφέρονται η «συνεργασία με (…) ιδιωτικούς φορείς που επιδιώκουν ίδιους ή παρεμφερείς σκοπούς» (παράγραφος 3.8.3.) και η «πρόσληψη και συνεργασία εξωτερικών συνεργατών, ειδικών επιστημόνων και λοιπού απαραίτητου προσωπικού για την υλοποίηση των σκοπών της Ένωσης» (παράγραφος 3.8.4.).

Επειδή οι προβλέψεις αυτές, αν τελικά αποκτήσουν καταστατική επικύρωση, ενέχουν τον κίνδυνο να μετασχηματίσουν την Ένωση σε επιχείρηση, που ανοίγει διάπλατα τις πόρτες των σχολείων στους χορηγούς – επιχειρήσεις, ζητήθηκε από το Σύλλογό μας, να προστεθεί στο παραπάνω άρθρο η λέξη «ανιδιοτελώς». Όμως, όσο εξοργιστικό κι αν είναι το γεγονός, το αίτημα απορρίφθηκε και ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΕ Η ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ!

Όταν μιλάμε για «χορηγούς», δεν εννοούμε το ζαχαροπλαστείο που προσφέρει την πρωτοχρονιάτικη πίτα, το βιβλιοπωλείο που βγάζει δωρεάν φωτοτυπίες ή τους τοπικούς εμπόρους που συνεισφέρουν στις εκδρομές των παιδιών μας. Όλοι αυτοί, είναι συνήθως γονείς και οι ίδιοι, και πέρα από μια δημόσια ευχαριστία και αναφορά δεν προσδοκούν κανένα άλλο όφελος. Το πράγμα βέβαια διαφέρει, αν πρόκειται για μεγάλες επιχειρήσεις, που επιζητούν ανταλλάγματα, οικονομικό όφελος αλλά και λόγο στο περιεχόμενο του αναλυτικού προγράμματος.

Τα παραδείγματα είναι πολλά, γιατί ο εφιάλτης έχει ήδη αρχίσει:

Στον Πειραιά, διαφημιστική εταιρεία αναλαμβάνει την συντήρηση του σχολικού κτιρίου με την υποχρέωση της παραχώρησης επιφανειών του σχολείου για την διαφήμιση των πελατών της και με δικαίωμα παρέμβασης στο χώρο οποιαδήποτε ώρα, ακόμα και διδακτική!

Σε χώρες του εξωτερικού, στήνονται σε σχολικούς χώρους τηλεοπτικές οθόνες συνεχούς προβολής διαφημίσεων εταιρειών! Στην πρωτοπόρα Αμερική  σε σχολικές μονάδες εορτάζουν την ημέρα της COCA COLA, επίσημου χορηγού τους! (αναφέρεται περιστατικό αποβολής μαθητή με την δικαιολογία της ανάρμοστης συμπεριφοράς γιατί δεν φορούσε το μπλουζάκι της εταιρίας!)

 Ε λοιπόν, όχι! Τα χρήματα για την Παιδεία δεν θα τα βρούμε εμείς, ντύνοντας τα παιδιά μας καραγκιοζάκια, και περιφέροντάς τα σαν ζωντανές διαφημίσεις. Δεν θα τα βρούμε εμείς, παραχωρώντας υποδομές και διδακτικές ώρες (ούτε της ευέλικτης, ούτε καμίας άλλης «ζώνης») στους «επιχειρηματίες – χορηγούς»! Η ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑ, πρέπει να αποτελεί Κρατική μέριμνα και ευθύνη!

Μετά από τα παραπάνω, ίσως τελικά να μην είναι τόσο ανεξήγητο το γεγονός ότι, το Δ.Σ. του Λυκείου Αναβύσσου, η Ομοσπονδία Γονέων και γενικά όσοι εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους ακριβώς σε αυτά τα κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματα και αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν ένα καταστατικό που ανοίγει την κερκόπορτα, έχουν γίνει στόχος επιθέσεων μέσα από διαδικτυακά ιστολόγια, ακόμα και από μέλη της συντακτικής ομάδας!

Αντί επιχειρημάτων, οι συντάκτες των «άρθρων» αυτών, εκτοξεύουν απαράδεκτους χαρακτηρισμούς περί «ναζιστικής και γκαιμπελικής τακτικής», περί «κομματικών ή προσωπικών βλέψεων» και (οποία πρωτοτυπία!) περί «ξύλινης γλώσσας», εναντίων όσων αρνούνται να καρφώσουν ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας! Αυτοαναγορεύονται μάλιστα σε φορείς «φρέσκων» ιδεών, που δήθεν «ενδιαφέρονται ανιδιοτελώς» μόνο για το καλό των παιδιών μας (ακόμα και κάποιοι που, όπως λένε, δεν έχουν παιδιά).

Όμως, αγαπητοί κύριοι, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα: αν όντως, όπως λέτε, δεν θέλετε να επιτρέψετε σε κανέναν να χρησιμοποιήσει τις πλάτες των παιδιών μας για να αποκομίσει προσωπικά, κομματικά ή οικονομικά οφέλη, φράξτε το δρόμο σε όσους μικρούς ή μεγάλους εργολάβους, διαφημιστές, εκδότες, επιχειρηματίες θέλουν να μετατρέψουν τα σχολεία σε παραμάγαζά τους! Εμποδίστε όλους όσους θέλουν να έρθουν, να μείνουν, να τρώνε, και να καθορίζουν κι από πάνω τι θα διδάσκονται τα παιδιά μας!

Τάνια Γαλανοπούλου

Γονέας και Εκπαιδευτικός.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ ΖΩΝΗ

            Η Λαϊκή Συσπείρωση Σαρωνικού κατέθεσε στα πρακτικά της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 7 Μαρτίου 2011 (από την οποία απουσίαζε ο εκπρόσωπος της παράταξης για αντικειμενικούς λόγους) την παρακάτω δήλωση:

«Η τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο ζήτημα της διαχείρισης χώρων που βρίσκονται στο παραλιακό μέτωπο της περιοχής, δεν μπορεί παρά να είναι συνέχεια της συνολικότερης θέσης της υπέρ της κατοχύρωσης του φυσικού πλούτου ως λαϊκής περιουσίας. Αυτή τη θέση έχουμε εκφράσει και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, όπου με αφορμή τη συζήτηση για την ανάπλαση της παραλίας της Γαλάζιας Ακτής, αναπτύξαμε το αίτημα της ανακατάληψης όλων των δημόσιων χώρων της παραλίας του δήμου Σαρωνικού, η οποία ασφυκτιά από τις πάσης φύσεως ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Κατά συνέπεια, η στάση μας απέναντι στα μικρά και στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα που αξιοποιούν το σημερινό νομικό και θεσμικό πλαίσιο για ίδιον όφελος, είναι αυτονόητη. Η δημόσια γη, οι παραλίες, οι θάλασσες δεν μπορούν να είναι λαϊκή περιουσία, αν πρώτα δεν αποχωρήσουν οι ιδιώτες που με μισθώσεις ή χωρίς, εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους για την αποκόμιση κερδών. Οι καντίνες που έχουν στηθεί κατά μήκος της παραλιακής ζώνης (προφανώς με ευθύνη της εκάστοτε δημοτικής αρχής, στην περίπτωση των Καλυβίων με ευθύνη της παράταξης του Κου Φιλίππου) είναι μέρος αυτού που ονομάζουμε εμπορευματοποίηση φυσικού πλούτου και μας βρίσκει αντίθετους. Η ανάγκη των λουόμενων ή των περίοικων για την προμήθεια και κατανάλωση νερών, καφέδων, αναψυκτικών και έτοιμων τροφών, μπορεί να καλύπτεται από δημοτικά κιόσκια που θα λειτουργούν αποκλειστικά ως τέτοια (και όχι ως παραθαλάσσια εστιατόρια), με χαμηλές τιμές, χωρίς φυσικά την επιδίωξη κέρδους. Καλούμε το δημοτικό συμβούλιο να συμβάλλει στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του πολίτη με τα φυσικά αγαθά (εδώ με τις ακτές και τη θάλασσα), αποκλείοντας κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία στη διαχείριση χώρων στις παραλίες και αναλαμβάνοντας τη λειτουργία τους με κριτήριο τη λαϊκή ανάγκη για δωρεάν αναψυχή. Οποιαδήποτε προοπτική να συνεχίσουν οι καντίνες, ή άλλοι παραλιακοί χώροι να λειτουργούν προς όφελος ιδιωτών, την απορρίπτουμε».

Δελτίο Τύπου Λαϊκής Συσπείρωσης Σαρωνικού σχετικά με τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου στις 30-31/03/11

Στη συνεδρίαση της 30/3 του δημοτικού συμβουλίου, συζητήθηκε μεταξύ άλλων το εξής θέμα: υποβολή πρότασης χρηματοδότησης στο ΕΣΠΑ – ΕΠΠΕΡAΑ που αφορά στην ωρίμανση και υλοποίηση των έργων «Δίκτυα αποχέτευσης ακαθάρτων στις περιοχές της Δημοτικής Κοινότητας Καλυβίων που δεν εξυπηρετούνται από το ΚΕΛ Μαρκοπούλου  και ΕΕΛ  Δήμου Σαρωνικού και Δίκτυα αποχέτευσης ακαθάρτων στις περιοχές Σαρωνίδας, Φώκαιας, Αναβύσσου». Η κύρια αντίθεσή μας στην πολιτική του Δήμου στο ζήτημα της διαχείρισης των λυμάτων, αφορά στο ποιος πρέπει να έχει την ευθύνη της κατασκευής και συντήρησης του αποχετευτικού δικτύου και των υποδομών που είναι αναγκαίες για μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος. Η θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι ότι το κράτος θα πρέπει να αναλάβει την αποκλειστική υποχρέωση για τη χρηματοδότηση ενός τέτοιου έργου, χωρίς οποιαδήποτε μετακύλιση κόστους στους δημότες και φυσικά χωρίς τη μεσολάβηση κατασκευαστικών εταιρειών και μεγαλοεργολάβων. Η δημιουργία ενός δημόσιου φορέα διαχείρισης και επεξεργασίας λυμάτων, είναι φυσικά προϋπόθεση για την επίλυση του προβλήματος χωρίς την εμπλοκή ιδιωτικών συμφερόντων. Η εποπτεία του αποχετευτικού δικτύου και κυρίως της εγκατάστασης των Κέντρων Επεξεργασίας Λυμάτων (τρίτου βαθμού), στις παρούσες συνθήκες θα έπρεπε να ανήκει στην Περιφέρεια μιας και πρόκειται για κρίσιμες παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας, όπου απαιτούνται αγωγοί μεταφοράς για τη χρησιμοποίηση των υγρών προϊόντων για άρδευση, πυρόσβεση κ.α. Σε συνδυασμό με τις δυνατότητες αξιοποίησης των παράγωγων του βιολογικού καθαρισμού, γίνεται κατανοητό γιατί θεωρούμε ότι ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός διαχείρισης λυμάτων ασφυκτιά στα στενά πλαίσια ενός δήμου, ακόμα και αν η χρηματοδότηση είναι εξασφαλισμένη από κεντρικούς πόρους. Συνοψίζοντας, η θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι ότι σε τέτοιας κλίμακας υποδομές απαιτείται κεντρικός σχεδιασμός και συγκεκριμένα υλοποίηση από δημόσιο φορέα διαχείρισης λυμάτων. Επιπλέον, με βάση και τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής της δημοτικής αρχής ειδικά στο ζήτημα της διεκδίκησης κρατικής χρηματοδότησης, δεν εμπιστευόμαστε τις εγγυήσεις του δήμου ότι δρομολογείται ένα 100% δημόσιο έργο. Με αυτό το σκεπτικό ο εκπρόσωπος της παράταξής μας ψήφισε παρών στη σχετική ψηφοφορία.

            Ως προς τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό που έγινε κατά τη συνεδρίαση της 31/3, η αρνητική ψήφος του εκπροσώπου της Λαϊκή Συσπείρωσης δεν εκφράζει διαφωνίες για επιμέρους τμήματα του προϋπολογισμού, αλλά αντίθεση με τη λογική, την κατεύθυνση, την προοπτική ενός τέτοιου προϋπολογισμού στο σύνολό του. Η αύξηση των δημοτικών φόρων, των ανταποδοτικών τελών και μιας σειράς δυνητικών εσόδων, αποτελούν τη φυσική συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής του κράτους που είτε σε τοπικό, είτε σε περιφερειακό, είτε σε κεντρικό επίπεδο, οξύνει την επίθεσή του εναντίον του λαϊκού εισοδήματος, ενώ παράλληλα εξοικονομεί χρήματα για το κεφάλαιο με την περιστολή των κοινωνικών δαπανών, την ευελικτοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών.