ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ
- Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία, οι μετανάστες μπορούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους, δείχνοντας εμπιστοσύνη στη δύναμή τους και σε τοπικό επίπεδο – αυτοί παράγουν τον κοινωνικό πλούτο και σε αυτούς ανήκει.
- Την κρίση να πληρώσουν τα μονοπώλια – ιδιοποιούνται τον κοινωνικό πλούτο, παρασιτούν εις βάρος των δικαιωμάτων μας, εις βάρος του περιβάλλοντος, εις βάρος των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.
- Στη Λαϊκή Συσπείρωση συναντώνται όσοι στο προηγούμενο διάστημα αρνήθηκαν να συμβιβαστούν, επέλεξαν το δρόμο της αντίστασης στο Μνημόνιο, στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, στον «Καλλικράτη», στην αντιλαϊκή θύελλα – είναι οι ανυπότακτες δυνάμεις του Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, της Πανελλαδικής Αντιμονοπωλιακής Συσπείρωσης ΕΒΕ, της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδος και άλλων μαζικών οργανώσεων που μέσα από τον αγωνιστικό συντονισμό τους έστειλαν μήνυμα ενότητας και προοπτικής για τη ζωή που μας αξίζει, για τον φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης.
- Η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Σαρωνικού, αποτελεί μέρος αυτού του Μετώπου και δεσμεύεται να «κατεβάσει» το μήνυμα της ελπίδας και της διεκδίκησης στις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς, στις πόλεις του δήμου μας, με κατεύθυνση τόσο την άμεση διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα της ζωής της λαϊκής οικογένειας, όσο και την προετοιμασία δυνάμεων για την επιλογή και κατάκτηση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, αποκλειστικά υπέρ του εργαζόμενου λαού.
Για τον πολιτικό χαρακτήρα των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών:
Φίλοι και φίλες,
Η Λαϊκή Συσπείρωση δεν ξεκινά τη δράση της τώρα, ούτε φυσικά ο ορίζοντάς της είναι μόνο οι Τοπικές Εκλογές. Στις γραμμές του ΠΑΜΕ, σε ταξικά συνδικάτα, σε αντιμονοπωλιακές οργανώσεις των επαγγελματοβιοτεχνών, στο κίνημα της ειρήνης, αλλά και σε πρωτοβουλίες επιπέδου πόλης, ή γειτονιάς, συναντήθηκε η μαγιά της Λαϊκής Συσπείρωσης, αγωνιστές και αγωνίστριες, που συνειδητοποιούν την ανάγκη να δοθεί η μάχη των τοπικών εκλογών, όχι σαν μια μάχη μεταξύ παραγόντων, ρουσφετολογικών δικτύων, ή ανιδιοτελών «επώνυμων» και ανεξάρτητων – ακομμάτιστων «καλών παιδιών» που νοιάζονται για τον τόπο τους, αλλά σαν μια μάχη ΠΟΛΙΤΙΚΗ, μάχη για το σύνολο των προβλημάτων της εργατικής τάξης και της νεολαίας.
Θα ήταν απλώς βαρετά, αν δεν ήταν εξαιρετικά αποπροσανατολιστικά τα κλισέ που ακούμε χρόνια τώρα περί ανεξάρτητων δημοτικών αρχών, «ανταρτών» που σπάνε τα κομματικά δεσμά κ.ο.κ. Με αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις από το 1994 μέχρι και πρόσφατα με τον «Καλλικράτη», το αστικό κράτος φρόντισε να διαλύσει τις όποιες αυταπάτες υπήρχαν για την άσκηση «ανεξάρτητων» πολιτικών, δημιουργώντας θεσμικά πλαίσια που χωράνε μόνο την ανταγωνιστικότητα, την ανταποδοτικότητα, την εμπορευματοποίηση και γενικώς τις αρχές του Μάαστριχτ, της Λισσαβόνας κλπ. Σε κανένα δήμαρχο, ή δημοτικό σύμβουλο πλέον δεν «επιτρέπεται» να αγνοήσει αυτές τις αρχές, που ουσιαστικά συνιστούν τη στρατηγική των μονοπωλίων. Κατά τη δική μας άποψη, όλοι καλούνται να πάρουν θέση στο βαθιά πολιτικό δίλλημα: με τα μονοπώλια ή με το λαό; Το φιλομονοπωλιακό δρόμο τον έχουν επιλέξει οι αιρετοί άρχοντες, που ανεξαρτήτως κρυφής, ή φανερής κομματικής ταυτότητας, αρνήθηκαν να συγκρουστούν με τις αντιλαϊκές πολιτικές, αρνήθηκαν να συμπορευτούν με το λαϊκό κίνημα και πολύ περισσότερο έγιναν «μικροί» διαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής. Σκεφτείτε:
- πού πέρασαν πρώτα οι εργασιακές σχέσεις-λάστιχο (δημιουργώντας όμως άκαμπτους πελατειακούς μηχανισμούς); Αλήθεια, κάθε πότε και πώς πληρώνονται οι λεγόμενοι έκτακτοι στο δήμο μας; Με τι σχέση εργασίας απασχολείται το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Κέντρου Υγείας Καλυβίων και τι αντίκτυπο έχει στις παρεχόμενες υπηρεσίες;
- πώς οι δήμοι εμπορευματοποίησαν κοινωνικές υπηρεσίες που άλλοτε προσφέρονταν δωρεάν; Πόσα χρήματα χρειάζεται ένα νέο ζευγάρι στο δήμο Σαρωνικού για να πάει τα παιδιά του σε βρεφονηπιακό, ή να τα γράψει σε ένα αθλητικό σύλλογο;
- πώς το μεγάλο κεφάλαιο διείσδυσε στη λεηλασία δημόσιου πλούτου; Πόσα στρέμματα ακτογραμμής έχουν καταπατήσει οι μεγαλοξενοδόχοι από την Ανάβυσσο, έως το Λαγονήσι και ποιοι τους ανέχθηκαν; Πόσοι ελεύθεροι χώροι έχουν απομείνει στους κεντρικούς οικιστικούς ιστούς και πόσα φιλέτα ετοιμάζονται να εκποιηθούν και να αλλάξουν χρήση γης π.χ. αλυκές Αναβύσσου;
Φυσικά, αφού το δίλημμα «με τα μονοπώλια ή με το λαό» τέθηκε και στους απερχόμενους δημάρχους των υπό συγχώνευση δήμων του Σαρωνικού και η απάντηση ήταν αναμενόμενη και ταυτόσημη με την απάντηση των κομμάτων που τους υποστήριξαν (ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ, ΝΔ): με τα μονοπώλια… Αλλά και η αντιπολίτευση («ανεξάρτητοι», ΛΑΟΣ) δεν έδωσε διαφορετική απάντηση: σε καμία από τις βασικές επιλογές είτε της κεντρικής διοίκησης, είτε των δημάρχων της περιοχής δεν εκδηλώθηκαν σοβαρές αντιστάσεις, αφού όλοι τους αποδέχτηκαν ένα μοντέλο ανάπτυξης μακριά από τις λαϊκές ανάγκες και κοντά στα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.
Υπάρχει άραγε εναλλακτική πρόταση;
Ναι, υπάρχει και προέρχεται από τις ριζοσπαστικές δυνάμεις που εδώ και χρόνια αγωνίζονται μέσα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, είτε για να μην περάσουν τα βάρβαρα μέτρα εναντίον μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δικαιωμάτων, είτε για τοπικά προβλήματα που κρατούν υποβαθμισμένη την ποιότητα ζωής των λαϊκών στρωμάτων των πόλεών μας, αλλά πάντα αναδεικνύοντας την προοπτική: την ανάγκη για τη Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία, δηλαδή την κοινωνικοποιημένη ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, τον παραγωγικό συνεταιρισμό, τον κεντρικό σχεδιασμό, τον εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Οι δυνάμεις αυτές συσπειρώνονται σήμερα στη Λαϊκή Συσπείρωση και διεκδικούν ψήφο: για να εμποδίσουν την επέλαση των αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται και με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση και κυρίως για να ενισχύσουν την προοπτική του μετώπου για ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης με πρωταγωνιστή το λαό και με γνώμονα τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες.
Τι αλλάζει με τον «Καλλικράτη»; Συνέχειες και νέα ποιοτικά στοιχεία στη διαχείριση της αντιλαϊκής πολιτικής:
Αν κάποιος ενημερωνόταν για τον «Καλλικράτη» μόνο από τις θέσεις και τις ανακοινώσεις των αιρετών και των υποψήφιων δημάρχων στην περιοχή μας, θα σχημάτιζε την εικόνα ότι πρόκειται απλώς για ένα «συμμάζεμα» των διοικητικών μονάδων με ταμπακέρα τα όρια των νέων δήμων (ποιος ενώνεται με ποιον), άντε και τους πόρους. Αυτό βολεύει εξαιρετικά τόσο την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όσο και τα υπόλοιπα κόμματα που αρχικά στήριξαν το «πείραμα της αποκέντρωσης» και μετά είτε άλλαξαν γνώμη χωρίς όμως να αναδεικνύουν την ουσία του προβλήματος (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), είτε ακόμα χειρότερα επέμειναν στην αναγκαιότητα μιας καλύτερης εκδοχής του «Καλλικράτη» (ΝΔ – ΛΑΟΣ).
Οι δυνάμεις που απαρτίζουν τη Λαϊκή Συσπείρωση προειδοποιούν ότι το «όχημα ανάπτυξης» που διαφήμισε η κυβέρνηση, θα αποδειχθεί οδοστρωτήρας για τα λαϊκά δικαιώματα και άρμα μάχης για τα κέρδη των κατασκευαστών, των ξενοδόχων, των εφοπλιστών και των βιομηχάνων. Κριτήριο ψήφου για τις τοπικές εκλογές πρέπει επομένως να είναι και η στάση απέναντι σε μία διοικητική μεταρρύθμιση που πάνω απ’ όλα διαμορφώνει συνθήκες μεγαλύτερης κερδοφορίας για το κεφάλαιο, ανεξάρτητα από το πότε θα ξεπεραστεί η σημερινή καπιταλιστική κρίση. Και όπως γνωρίζει πια ο λαός, κέρδη και φιλολαϊκή ανάπτυξη δεν συμβαδίζουν.
Ο «Καλλικράτης» έρχεται σαν φυσική συνέχεια και ολοκλήρωση των προηγούμενων διοικητικών μεταρρυθμίσεων που διαμορφώνουν το λεγόμενο κράτος-στρατηγείο, που με βραχίονες τους νέους δήμους και περιφέρειες, διευρύνει το πεδίο των «πολεμικών επιχειρήσεων» στις τοπικές κοινωνίες. Το μενού των επιχειρήσεων περιλαμβάνει εμπορευματοποίηση Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, υπερφορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, απορρύθμιση εργασιακών σχέσεων, δήμοι Α.Ε. που θα λειτουργούν πλήρως ως επιχειρήσεις, βλέπε δηλαδή «έργα που βγάζουν τα λεφτά τους». Με λίγα λόγια μετακυλίουν το κόστος των κοινωνικών υπηρεσιών στο λαό, ώστε να μπορούν να δώσουν μεγαλύτερο κομμάτι του κρατικού προϋπολογισμού στο μεγάλο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, σπάνε τον ενιαίο χαρακτήρα αυτών των υπηρεσιών με τραγικές συνέπειες για το λαό: για παράδειγμα ένα σχολείο, ή ένα Κέντρο Υγείας, θα λειτουργεί όσο του το επιτρέπουν οι χορηγοί του, ή το πορτοφόλι του δημότη και όχι με βάση τις αντικειμενικές ανάγκες των εργαζόμενων για μόρφωση, ή υγεία.
ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ
Η Λαϊκή Συσπείρωση δεν απευθύνεται γενικά και αόριστα σε όλους τους πολίτες των Καλυβίων, της Αναβύσσου, της Φώκαιας, του Κουβαρά, της Σαρωνίδας. Δεν απευθύνεται στους μεγάλους επιχειρηματίες της περιοχής, που συντονισμένα περιμένουν τις «επενδυτικές ευκαιρίες» που θα τους προσφέρει ο «Καλλικράτης», δηλαδή ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη, άφθονο δημόσιο χρήμα, δωρεάν υποδομές, νέα πεδία κερδοφορίας. Όλοι αυτοί, μαζί με το διευθυντικό και στελεχικό προσωπικό που τους ακολουθεί πιστά, θίγονται από τις προτάσεις μας, ενώ αντίθετα αποτελούν προνομιακούς συμμάχους των παρατάξεων του δικομματισμού.
Η Λαϊκή Συσπείρωση απευθύνεται:
- Πρώτα και κύρια στην εργατική τάξη του Σαρωνικού. Στους εργατοϋπάλληλους που αφενός επωμίζονται το μεγάλο βάρος των συγχρονισμένων αντιλαϊκών πυρών Κυβέρνησης, ΔΝΤ, Ε.Ε., αφετέρου αποτελούν τη δύναμη πυρός της λαϊκής αντεπίθεσης, όπως έδειξαν και στις μεγαλειώδης κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος.
- Στη νεολαία που είναι το μεγάλο θύμα της ανεργίας, του εργασιακού μεσαίωνα, της εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης.
- Στους επαγγελματοβιοτέχνες που αφενός βλέπουν την αγοραστική δύναμη των μισθωτών να «παγώνει», αφετέρου πιέζονται από τον ανταγωνισμό των μονοπωλίων (στην περιοχή μας είδαμε να γιγαντώνονται οι αλυσίδες των εμπορικών καταστημάτων, ενώ στα σκαριά είναι σχέδια μεγάλων εμπορικών κέντρων, θεματικών πάρκων, μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων).
- Στους μικρομεσαίους αγρότες, κυρίως σε Κουβαρά - Καλύβια, στην ελαιοπαραγωγή και στο αμπέλι, που «ενθαρρύνονται» έμμεσα και άμεσα να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους.
- Στις γυναίκες της εργατικής, λαϊκής οικογένειας.
- Στους μετανάστες, που αποτελούν το πιο σκληρά εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης, βορά για το κεφάλαιο και εύκολος στόχος για τις δυνάμεις του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Οι ελλείψεις βασικών υποδομών, οι καθυστερήσεις στο αποχετευτικό δίκτυο και στο βιολογικό καθαρισμό, αλλά και οι όροι συντήρησής του, οι τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό στο κέντρα υγείας, το πρόβλημα της σχολικής στέγης, η διαρκής συρρίκνωση των ελεύθερων χώρων, το ανύπαρκτο δίκτυο μαζικής συγκοινωνίας σε πολλές περιοχές του ενιαίου δήμου, η παραχώρηση φιλέτων γης στο μεγάλο κεφάλαιο (βλ. για παράδειγμα πρόσφατο Πολεοδομικό Σχέδιο Αναβύσσου), πλήττουν πρώτα από όλους, τα λαϊκά στρώματα του δήμου Σαρωνικού. Αντίθετα ωφελούν τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια. Για να γίνει αποτελεσματική η πάλη ενάντια στο κυρίαρχο μοντέλο ανάπτυξης, είναι αναγκαία όσο ποτέ η στήριξη και η υπερψήφιση των αγωνιστικών δυνάμεων που με τη δράση τους όχι μόνο βάζουν εμπόδιο στην επιδείνωση της ζωής του λαού, αλλά ανοίγουν ελπιδοφόρους δρόμους στο αύριο της Λαϊκής Εξουσίας, της πραγματικής Αυτοδιοίκησης, όπου εγγυητής της φιλολαϊκής ανάπτυξης είναι ο ίδιος ο εργαζόμενος λαός.
Φίλοι και φίλες,
η κατάσταση είναι αναστρέψιμη για τους εργαζόμενους και στο Σαρωνικό και γενικότερα, αρκεί να αλλάξει ο συσχετισμός σε βάρος των δυνάμεων που είτε κυβέρνησαν αντιλαϊκά είτε άσκησαν αντιλαϊκή διοίκηση τοπικά! Σκεφτείτε:
- Οι πρόσφατες λαϊκές κινητοποιήσεις απέδειξαν ότι όσο πιο ισχυρές είναι οι αντιστάσεις τόσο πιο στενά είναι τα περιθώρια υλοποίησης νέων αντιλαϊκών πολιτικών. Αγώνας χαμένος είναι ο αγώνας που δεν έγινε.
- Η ενίσχυση της Λαϊκής Συσπείρωσης σημαίνει ενίσχυση της δυνατότητας ελέγχου και έγκαιρης καταγγελίας των αντιλαϊκών επιλογών, αλλά κυρίως δυνατότητα οργάνωσης από τα κάτω, με όρους κινήματος.
- Η ενίσχυση αυτή, πολιτική και οικονομική σημαίνει άμεση απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης και των δυνάμεων της υποταγής να είναι οι συνδυασμοί φερέφωνα των μεγάλων πιστωτών τους. Αυτοί με τον τραπεζικό λογαριασμό και τη στήριξη από «παράγοντες», εμείς με το κουπόνι και τη στήριξη από το λαό.
- Οι τοπικές εκλογές πρέπει να αποδείξουν ότι ο λαός δεν υποτάσσεται.
Ωστόσο, η ενίσχυση της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι σημαντική πρώτα και κύρια γιατί συνδέεται άμεσα με την ελπίδα και την προοπτική του φιλολαϊκού δρόμου ανάπτυξης.
§ Οι προϋποθέσεις μιας φιλολαϊκής ανάπτυξης είναι πιο ώριμες από ποτέ: συγκέντρωση ειδικευμένου και έμπειρου εργατικού δυναμικού, δυνατότητα αξιοποίησης επιστημονικοτεχνικών κατακτήσεων (π.χ. στην οικιστική ανάπτυξη, στη διαχείριση απορριμμάτων, στην αντισεισμική θωράκιση, στη χωροθέτηση ζωνών βιομηχανικής δραστηριότητας, στη δασοπυρόσβεση, στις μεταφορές κ.α.) φυσικός πλούτος (ακτογραμμές, δάση, ελεύθεροι χώροι, αγροτική παραγωγή, αλιεία), υποδομές που στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης αξιοποιούνται αποκλειστικά για τα κέρδη του κεφαλαίου (λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομος, βιομηχανικά και βιοτεχνικά πάρκα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κ.ο.κ.).
§ Όσο περισσότεροι εργαζόμενοι, μικρομεσαίοι ΕΒΕ, αγρότες, νεολαία, συσπειρωθούν γύρω από τις προτάσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης συμμετέχοντας ενεργά, με τη ψήφο τους και τη δράση τους, τόσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά θα προχωρά η υπόθεση του μετώπου για τη Λαϊκή Οικονομία και Λαϊκή Εξουσία. Επιμένουμε: η λύση των προβλημάτων τόσο τοπικού, όσο και γενικότερου χαρακτήρα δεν συμβαδίζει με την καπιταλιστική ανάπτυξη. Κάθε τόπος δουλειάς, κάθε γειτονιά, κάθε δήμος, πρέπει να μετατραπεί το ταχύτερο δυνατό σε χώρο λαϊκής δράσης και συζήτησης των προτάσεων εκείνων που δε χωρούν στο ρεαλισμό των ΜΜΕ και του χρεοκοπημένου αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά χωρούν στο ρεαλισμό της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ
